Գրքի հիմնական թեմաներն են Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին հաջորդած ճգնաժամի խնդիրները Գերմանիայում և քաղաքացիական դիրքորոշման կարևորությունը քաղաքական պայքարի համատեքստում։ Ընթերցողի ուշադրությունը հրավիրելով հետպատերազմյան քաղաքական և սոցիալական ճգնաժամի վրա՝ Բյոլն ընդծում է պատմական, քաղաքական և հանրային դերակատարումը այն հաղթահարելու գործում։ Անդրադառնալով քաղաքացիական դիրքորոշմանը՝ Բյոլը կարևորում է խնդիրների մասին բարձրաձայնելը և միջամտելը՝ համարելով այն հասարակության յուրաքանչյուր անդամի պարտքը։
Հետազոտության նպատակն է վերլուծել ուշ խորհրդային ժամանակաշրջանի հայկական սամիզդատ մամուլի առանձնահատկությունները և ուսումնասիրել դրանում ներկայացված հայ-ադրբեջանական և հայ-ռուսական հարաբերությունները:
Խորհրդային Հայաստանում ութսունականների վերջում ստեղծվել էր մի կողմից` գորբաչովյան դեմոկրատիզացիայով ու հրապարակայնությամբ, մյուս կողմից` 1988 թվականից ծավալվող ազգային շարժմամբ պայմանավորված նոր քաղաքական իրավիճակ, որին Հայաստանի կոմունիստական կուսակցությունը պիտի ադապտացվեր։
Ժողովածուի յոթ տեքստերը ինչպես արևմտյան, այնպես էլ արևելյան աշխատհի փորձառությունների շուրջ խոսակցություններ են. օրինակ՝ Բաթլերից մինչև Թրին ՄինՀա: Այդ աշխատանքների թարգմությանը զուգահեռ կազմվել է անգլերեն հայերեն ֆեմինիստական թարգմանության փոքրիկ բառարան՝ մոտ 150 բառ:
Հետազոտությունն ի հայտ է բերում, թե ինչպես առաջադիմական քաղաքացիական հասարակության խմբերը դարձան հայկական հեղափոխության ավանգարդը՝ հանդես գալով իբրև ներշնչանք և օրինակ առավել լայն հանրային խմբերի համար՝ ժողովրդականացնելով դիմադրության տարբեր մեխանիզմներ և մեթոդներ։
