წინამდებარე კრებული წარმოადგენს ჰბფ-ს სამხრეთ კავკასიის რეგიონალური ბიუროს ინიციატივით თბილისში ჩატარებული საერთაშორისო კონფერენციის „გამადიდებელი შუშით დანახული გენდერის წახნაგები“ ერთგვარ მცირე შეჯამებას.

პუბლიკაცია "მწვანე საკითხავი: თანამედროვე დისკუსია ეკოლოგიისა და განვითარების შესახებ" წარმოადგენს თარგმანების კრებულს და ის შემდეგ საკითხებს ეხმიანება.

„ფემინისტი დედის დღიურები” დედობის, როგორც სოციალური და პოლიტიკური ფენომენის, გადააზრების მცდელობაა და მკითხველს მსჯელობის, კრიტიკისა და ანალიზის საშუალებას სთავაზობს.

კრებულში შესულია ედრიენ რიჩის, ჩანდრა ტალპად მოჰანტის, ნადინ ტაუბის, ელიზაბეთ შნაიდერის, სიუზენ მოლერ ოკინის, უმა ნარაიანისა და სინთია ენლოუს ფუძემდებლური ფემინისტური სტატიების თარგმანები.

თბილისი ყოვედღიურად ახალ იერ-სახეს იძენს. ამბიციური სამშენებლო პროექტები და მსხვილი უცხოური ინვესტიციები მუდმივად ცვლიან ქალაქის ლანდშაფტს. ეს უხეში განვითარება ხდება ქალაქის მაცხოვრებლებს შორის დისკუსიის საფუძველი: რა უნდა შენარჩუნდეს და რისი შეცვლაა შესაძლებელი? რისი გაყიდვა შეიძლება და რა ეკუთვნის საზოგადოებას? რისი დამახსოვრება გვინდა და რა არის ჩვენი ინსპირაციის წყარო?

წინამდებარე გამოცემა აგრძელებს სერიას სახელწოდებით "ვის ეშინია ფემინიზმის საქართველოში?" ამ სერიის პირველი წიგნი 2013 წელს დაიბეჭდა და ის ჩვენი პირველი მცდელობა იყო, ცალკე კრებულად გამოგვეცა ქართველი ფემინისტი ავტორების მსჯელობები. მეორე კრებულისთვის შედარებით უფრო აკადემიური ფორმატის სტატიები შეირჩა. ამავე დროს, ვეცადეთ, რომ ეს ტექსტები მხოლოდ გენდერის მკვლევრებისთვის არ ყოფილიყო გასაგები და საინტერესო.

წარმოდგენილი კვლევა კულტურის, ბუნებრივი გარემოს დამცავ და მშრომელთა წინააღმდეგობის პოლიტიკას განიხილავს 2010 წლიდან მოყოლებული. თუმცა წინააღმდეგობის პოლიტიკაზე, მშრომელებისა თუ გარემოს დამცველების წუხილზე, კოლექტიური მობილიზების ფორმებსა და საფუძვლებზე საუბარი ყოველთვის რთულია ფარდობითი სურათის უქონლობის პირობებში.

"საქართველოს პოლიტიკური წითელი ჯვრის" ისტორია იმჟამინდელი საზოგადოების სოლიდარობისა და თვითორგანიზების კულტურის აქამდე უცნობი ეპიზოდია. სოლიდარობისა და თვითორგანიზების კულტურის კვლევა კი დღეს იმით არის მნიშვნელოვანი, რომ გავაცნობიეროთ, რას დაეფუძნა წარსულში ურთიერთდახმარების ასეთი ძლიერი მოძრაობა და ვიმსჯელოთ - ისტორიული გამოცდილების გათვალისწინების გარეშე, შეგვიძლია თუ არა თანამედროვე, მძიმე სოციალურ და კულტურულ გამოწვევებს გავუმკლავდეთ.

საჯარო სივრცე გენდერულად მიკერძოებულია – ეს ფრაზა შეიძლება პროვოკაციულად ჟღერდეს, მაგრამ თუკი ვიკითხავთ, –  ვინ ჩანს ყველაზე მეტად საჯარო სივრცეში, ვის ინტერესებსა თუ კომფორტზეა ის მორგებული, პასუხების ძიებისას აღმოვაჩენთ, რომ საჯარო სივრცე დღემდე რჩება სათანადო რელიგიური აღმსარებლობისა და სექსუალური ორიენტაციის, ჯანმრთელი და ახალგაზრდა მამაკაცების კუთვნილებად. ქალებმა დიდი ბრძოლის შედეგად მოიპოვეს საჯარო სივრცის ფიზიკურად დაკავების უფლება, თუმცა, ქართულ კონტექსტში ეს უკანასკნელი დღემდე არაა გენდერულად მგრძნობიარე და ქალების საჭიროებებსა და უსაფრთხოებაზე მორგებული.

წარმოგიდგენთ კულტურულ ურთიერთობათა ცენტრ – კავკასიური სახლისა და ჰაინ­რიჰ ბიოლის ფონდის სამხრეთ კავკასიის რეგიონული ბიუროს თანამშ­რომლობის შედეგად გამოცემულ პუბლიკაციას „მწვანე ანთოლოგია: პოლიტიკა და ეკონომიკა მწვანეების თვალთახედვით”.

ჩვენი ახალი პუბლიკაციით გვინდა, სისტემურად და კრიტიკულად გავაანალიზოთ ბოლო წლების (2007-2015) თბილისში აღმოცენებული ურბანული მოძრაობები; განვსაზღვროთ თბილისის სა(მო)ქალაქო მოძრაობებში ჩართულ ძირითად ჯგუფთა თავისებურებები და სტრატეგიები.

წინამდებარე პუბლიკაცია წარმოგიდგენთ რეგიონული სასტიპენდიო პროგ­რამის ექსპერტის, ვლადიმერ ვარდოსანიძის ლექცია-სემინარების გადამუშავებულ ვერსიებს.

მოცემული პუბლიკაცია აერთიანებს ჰაინრიჰ ბიოლის ფონდის სამხრეთ კავკასიის რეგიონული სასტიპენდიო პროგრამის ფარგლებში მომზადებულ 11 სტატიას.

როგორ შეიცვლება ქალაქები, როდესაც წიაღისეულ (ტრადიციულ) ენერგიებს სრულად ჩაანაცვლებს განახლებადი ენერგიის წყაროები? რა გავლენას მოახდენს ენერგიის ალტერნატიული წყაროები საქალაქო სატრანსპორტო სისტემაზე, მდგარადობისა და მობილურობის პოლიტიკაზე? როგორ შეიცვლება ქალაქის იერსახე გლობალიზაციის ფონზე?

ჰაინრიჰ ბიოლის ფონდი და რადარამი წარმოგიდგენთ ტიმოთი სნაიდერის წიგნის „სისხლიანი მიწები: ევროპა ჰიტლერსა და სტალინს შორის“ ქართულენოვან თარგმანს. ეს წიგნი ავტორის ზუსტი ხედვისა და ლიტერატორის დახვეწილი თხრობის ნაზავია, ის ძალიან ჰუმანური და ამავდროულად სულისშემძვრელი საკითხავია და ღრმა გააზრებას საჭიროებს, რათა სისხლიანი მიწები აღარასოდეს განმეორდეს. 

„ფემინისტი არ ვარ, მაგრამ...” – ეს ის ფრაზაა, რომელიც ძალიან ხშირად წინ უსწრებს წმინდა წყლის ფემინისტურ აზრს ან არგუმენტს. დასანანია, რომ მას ხშირად დამოუკიდებელი, ემანსიპირებული ქალები იშველიებენ. სწორედ ამიტომ, სრულიად ლოგიკურად დაისმის კითხვა – ვის ეშინია ფემინიზმის საქართველოში და რატომ?

წიგნი "კატო მიქელაძე: ქართული ფემინიზმის უცნობი ისტორიები" პირველად 2013 წელს გამოქვეყნდა. ავტორმა თავის პუბლიკაციაში თავი მოუყარა კატო მიქელაძის მრავალმხრივ და მრავალფეროვან შემოქმედებას, რაც საშუალებას გვაძლევს ფემინისტური პერსპექტივიდან შევხედოთ კონკრეტულ ისტორიულ კონტექსტს. 

როგორც ჩანს, იოსებ სტალინი არ მომკვდარა. საბჭოთა ლიდერი, რომელიც თავისი 30-წლიანი მმართველობის განმავლობაში მილიონობით ადამიანის სიკვდილზეა პასუხისმგებელი, სამწუხაროდ, კვლავაც იწვევს დიდ აღტაცებას.

ჰაინრიჰ ბიოლის ფონდის პუბლიკაციაში "ძეგლებით თამაში: სტალინი აქ და ამჟამად" შესულია 49 ფოტო და 3 ესე, რომლებიც საბჭოთა რეჟიმის ანაბეჭდია თანამედროვე საქართველოში. ეს რეჟიმი ათწლეულების განმავლობაში აწარმოებდა ომს საკუთარი ხალხის წინააღმდეგ: დევნიდა საკუთარ მოქალაქეებს, უზღუდავდა მათ სიტყვის, არჩევანისა და გადაადგილების თავისუფლებას, უთვალთვალებდა და ძალადობდა მათზე.

პუბლიკაცია “Observing Transformation: Adaptation Strategies in the South Caucasus” არის სატიპენდიო ნაშრომების მე-6 კრებული. მასში შესულია 2008 და 2010 წელს სასტიპენდიო პროგრამის ფარგლებში განხორციელებული კვლევები.

ამ წიგნის ძირითად ბირთვს შეადგენს ალჟირის ტყვე ქალთა შვილების ნაამბობი, სადაც ერთიანდება ორი მეხსიერება - თვით პატიმართა მეხსიერება, ნაწილობრივად შემონახული მათი მონაყოლის, წერილებისა და დოკუმენტების სახით და ის, რაც ახსოვთ მათ ქალიშვილებსა და ვაჟიშვილებს.

Действительно ли так ясно и неопровержимо определяются отличия между мужчиной и женщиной, как это кажется на первый взгляд? Как формируются гендерные порядки и от чего они зависят? Насколько существенны общие представления о "женственности" и "мужественности"? Полезны ли они или мешают в личной жизни и работе?..

The deep divide over nuclear power is nearly as old as its commercial use. The early dreams of its proponents have faded, whereas the high risks have remained, as well as the danger of misuse by military interests.